Με πήρανε μια μέρα σηκωτό
απ τα ναρκωτικά κι απ το μουνί
στον πούτσο μου επάνω
απ τα ναρκωτικά κι απ το μουνί
στον πούτσο μου επάνω
εσένα θα σε βάλω
εσένα Νταλαμάγκα Αρχιδαρά...
Πρόκειται περί ενός από τα κύρια Συνθήματα του Γοργομυλου και αποτελεί ένα από τα αγαπημένα των οπαδών του.. Το παραπάνω πεντάστιχο έχει γίνει τραγούδι στα χείλη κάθε Γοργομυλιωτη, κάθε περήφανου μέλους μας(εκτός από τον Κουρία που, αν και δεν το έχουμε παρατηρήσει, δεν το έχει τραγουδήσει πότε (φάπες στον Κουρία)).
Γυρνώντας πίσω στον χρόνο και στην μακρινή δευτέρα γυμνασίου βρίσκουμε τις ρίζες του εν λόγω συνθήματος. Τον καιρό που ο Γοργομυλος δεν είχε ακόμα ιδρυθεί ως ανεξάρτητο club με έδρα στα Γιάννενα. Σε ένα διάλειμμα λοιπόν οι Αλέξανδρος Μπαρατσας, Δημήτρης Δημας, Αγγελής και ίσως κάποιοι εκ των Ντασταμανη, Καιτατζη, Άρχισαν να εξαπολύουν ύβρεις κατά του Θανάση παραλλάσσοντας το Γνωστό σύνθημα ''με πήρανε μια μέρα σηκωτό απ τα ναρκωτικά κι απ το πότο, στο πέταλο επάνω για σένα θα πεθάνω, για σένα γιαννεναρα μόνο ζω'' στο σύνθημα που αναφέραμε στην αρχή της ανάρτησης. Το τραγούδι δεν άργησε να αγαπηθεί απ όλους και συνέχισε να τραγουδιέται για καιρό. Σημειωτέον ότι το όνομα του νταλαμαγκα αν και αποτελεί το κυρίαρχο όνομα που αναφέρεται στο σύνθημα, συχνά έχει αντικατασταθεί και από τα ονόματα άλλων ατόμων, ανάλογα με την περίσταση.
Με το πέρασμα του χρόνου το σύνθημα άρχισε να ξεχνιέται σιγά σιγά με αποτέλεσμα να χαθεί σχεδόν. Όταν ο Γοργομυλος ιδρύθηκε με την μορφή που τον ξέρουμε και σήμερα το σύνθημα ξανάρθε στο προσκήνιο και άρχισε να τραγουδιέται ξανά, με τον ίδια πάθος και ζήλο από τα παιδιά της τάξης που πλέον αποτελούσαν περήφανα μέλη του γοργομυλου (τρίτη γυμνασίου, κάπου το φθινόπωρο.)
Αργότερα, στην πρώτη λυκείου το σύνθημα συνέχισε να τραγουδιέται, άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο. Πάντα δε, όταν κάποιος το θυμόταν, επικρατούσε στην αίθουσα ένας πραγματικός πανζουρλισμός λόγω φυσικά του ενθουσιασμού που προκαλούσε στα μελη!!
Φτάνοντας λοιπόν στις μέρες μας, Στην δευτέρα πλέον τάξη του λυκείου, Το σύνθημα έχει καθιερωθεί και τραγουδιέται πιο συχνά από ποτέ. Μάλιστα με την προσθήκη των ΆΞΙΩΝ ΝΈΩΝ ΜΕΛΩΝ έχει αποκτήσει μεγαλύτερο κύρος όταν τραγουδιέται και περισσότερη αίγλη. Πρόκειται περί του πιο σημαντικού συνθήματος μας και οφείλουμε να το διατηρήσουμε και να δοξάσουμε μέσω αυτού το όνομα του Γοργομυλου.
Έτσι άπλα.. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι...
ΥΓ: το σύνθημα εχει τραγουδιστει κι απο γκομενες!
Πρόκειται περί ενός από τα κύρια Συνθήματα του Γοργομυλου και αποτελεί ένα από τα αγαπημένα των οπαδών του.. Το παραπάνω πεντάστιχο έχει γίνει τραγούδι στα χείλη κάθε Γοργομυλιωτη, κάθε περήφανου μέλους μας(εκτός από τον Κουρία που, αν και δεν το έχουμε παρατηρήσει, δεν το έχει τραγουδήσει πότε (φάπες στον Κουρία)).
Γυρνώντας πίσω στον χρόνο και στην μακρινή δευτέρα γυμνασίου βρίσκουμε τις ρίζες του εν λόγω συνθήματος. Τον καιρό που ο Γοργομυλος δεν είχε ακόμα ιδρυθεί ως ανεξάρτητο club με έδρα στα Γιάννενα. Σε ένα διάλειμμα λοιπόν οι Αλέξανδρος Μπαρατσας, Δημήτρης Δημας, Αγγελής και ίσως κάποιοι εκ των Ντασταμανη, Καιτατζη, Άρχισαν να εξαπολύουν ύβρεις κατά του Θανάση παραλλάσσοντας το Γνωστό σύνθημα ''με πήρανε μια μέρα σηκωτό απ τα ναρκωτικά κι απ το πότο, στο πέταλο επάνω για σένα θα πεθάνω, για σένα γιαννεναρα μόνο ζω'' στο σύνθημα που αναφέραμε στην αρχή της ανάρτησης. Το τραγούδι δεν άργησε να αγαπηθεί απ όλους και συνέχισε να τραγουδιέται για καιρό. Σημειωτέον ότι το όνομα του νταλαμαγκα αν και αποτελεί το κυρίαρχο όνομα που αναφέρεται στο σύνθημα, συχνά έχει αντικατασταθεί και από τα ονόματα άλλων ατόμων, ανάλογα με την περίσταση.
Με το πέρασμα του χρόνου το σύνθημα άρχισε να ξεχνιέται σιγά σιγά με αποτέλεσμα να χαθεί σχεδόν. Όταν ο Γοργομυλος ιδρύθηκε με την μορφή που τον ξέρουμε και σήμερα το σύνθημα ξανάρθε στο προσκήνιο και άρχισε να τραγουδιέται ξανά, με τον ίδια πάθος και ζήλο από τα παιδιά της τάξης που πλέον αποτελούσαν περήφανα μέλη του γοργομυλου (τρίτη γυμνασίου, κάπου το φθινόπωρο.)
Αργότερα, στην πρώτη λυκείου το σύνθημα συνέχισε να τραγουδιέται, άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο. Πάντα δε, όταν κάποιος το θυμόταν, επικρατούσε στην αίθουσα ένας πραγματικός πανζουρλισμός λόγω φυσικά του ενθουσιασμού που προκαλούσε στα μελη!!
Φτάνοντας λοιπόν στις μέρες μας, Στην δευτέρα πλέον τάξη του λυκείου, Το σύνθημα έχει καθιερωθεί και τραγουδιέται πιο συχνά από ποτέ. Μάλιστα με την προσθήκη των ΆΞΙΩΝ ΝΈΩΝ ΜΕΛΩΝ έχει αποκτήσει μεγαλύτερο κύρος όταν τραγουδιέται και περισσότερη αίγλη. Πρόκειται περί του πιο σημαντικού συνθήματος μας και οφείλουμε να το διατηρήσουμε και να δοξάσουμε μέσω αυτού το όνομα του Γοργομυλου.
Έτσι άπλα.. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι...
ΥΓ: το σύνθημα εχει τραγουδιστει κι απο γκομενες!
